Dziewczyna, która igrała z ogniem - audiobook (mp3) Stieg Larsson

Znakomita kontynuacja losów duetu Salander–Blomkvist, która nie tylko rozwija wątki znane z pierwszego tomu, ale również pogłębia psychologię postaci i snuje jeszcze mroczniejszą intrygę kryminalną. Larsson z dużą sprawnością splata elementy społeczne, sensacyjne i osobiste, tworząc narrację, która wciąga od pierwszych stron i nie pozwala się oderwać.
Największą siłą tej powieści jest bez wątpienia postać Lisbeth Salander – skomplikowana, nieprzewidywalna, a zarazem głęboko ludzka. Autor ukazuje ją z większym rozmachem niż wcześniej, odsłaniając kolejne warstwy jej traumatycznej przeszłości, niezwykłej inteligencji i niezłomnej determinacji.
Nie jest to jednak książka pozbawiona słabszych momentów – tempo w środkowej części bywa nierówne, a niektóre wątki poboczne nie dorównują intensywnością głównej linii fabularnej. Mimo to całość broni się mocnym, świetnie poprowadzonym finałem i konsekwentnym budowaniem napięcia.

Po prostu doskonala.

Zacznę od tego, że strasznie nie lubię książek które kończą się niczym serial TV, tzn. nie domykając należycie głównego wątku, zmuszając czytelnika do sięgnięcia od razu po kolejną część. Tutaj niestety mamy do czynienia z taką sytuacją, za co należy się pierwszy minus.

Drugi zaś za nieco spłycone zakończenie. Przez całą książkę główny antagonista zdawał się niezwykle niebezpiecznym człowiekiem, z którym główna konfrontacja nie będzie łatwa, a już na pewno nie skończy się ledwo po jej rozpoczęciu. Właściwie cała książka przygotowywała nas na główną walkę wieczoru, a ta skończyła się ledwo po pierwszej rundzie, przez co miałem wrażenie, że Larsson na siłę chciał zakończyć tą książkę. Oczywiście jeszcze nie czytałem części trzeciej więc możliwe, że nieco po macoszemu potraktowane zakończenie jest zaledwie prologiem do dalszego biegu wydarzeń.

No i trzeci minus za zrobienie z Salander nadczłowieka. Okazuje się bowiem, że mamy w jej przypadku nie tylko do czynienia z świetnym hakerem, ale również z wybitnym matematykiem z inteligencją na poziomie geniusza, oraz z wojownikiem będącym w stanie poradzić sobie z każdym zagrożeniem w walce bezpośredniej. Przyznam szczerze, że trochę mnie to raziło i zdecydowanie wolałem aspołeczną, zamkniętą w sobie zwykłą dziewczynę z wybitnymi zdolnościami informatycznymi. Mógłbym też tu nieco przyczepić się do naszego "Kalle Blomkvista" który rozwiązuje kolejne sprawy niczym rasowy detektyw, bez większych problemów łącząc kolejne pozornie niezwiązane ze sobą wątki. No ale to byłoby już z mojej strony czyste czepialstwo :)

Poza tymi minusami cała książka wciąga jak przysłowiowe bagno i trzyma w napięciu przez cały czas. Trudno mi ocenić która część jest lepsza mając do wyboru pierwszą i drugą, bo obie są świetne choć każda z nich oferuje nieco inny poziom wrażeń i emocji. Zdecydowanie warto sięgnąć po tą część, ale radzę sobie od razu zawczasu przygotować dostęp do części trzeciej, bo bez tego pozostanie wam duży niedosyt.

Druga część cyklu Millenium Stiega Larssona opisuje dalsze dzieje SaLander i Blomkvista. Może nie trzyma tak wysokiego poziomu jak część pierwsza, ale nadal wciąga jak przysłowiowe bagno. Dobrze napisana, pomimo obojętości "nie przegadana" - kawał dobrej kryminalnej literatury. Moim zdaniem zasługuje na mocne 4*

Kontynuacja części pierwszej. Salander powraca do Szwecji Lisbet. Dociekliwość dziennikarzy Milennium zmusza ją do zmierzenia się ze swoją przeszłością...Intrygująca wbijająca w fotel książka ....
Obowiązkowa lektura

Kiedy czytelnik kończy lekturę pierwszego tomu cyklu "Millenium" musi wręcz jak najszybciej wziąć na warsztat kolejny z tomów, zatytułowany "Dziewczyna, która igrała z ogniem" Cały cykl stworzony jest w taki sposób, aby potencjalny odbierać, nie zdążył wziąć głębszego oddechu i niczym narkoman na głodzie, popędził do księgarni czy biblioteki po dalszą część zawiłych przygód poznanych wcześniej świetnych bohaterów.
Drugi tom "Millenium" nie ustępuje w niczym pierwszemu a ja nazwałbym go bardziej sensacyjnym niżeli kryminalnym. Bohaterowie dopracowani są w jeszcze dokładniejszy sposób a sama Lisbeth Salander staje się wręcz idolem, którego wiele osób chciałoby naśladować. Akcja ze strony na stronę tylko przyspiesza, przybierając formę złożonej, choć momentami nieprawdopodobnej fabuły. Powoduje to u czytelnika przysłowiowy zawrót głowy i pcha go coraz głębiej w niesamowitą przygodę. Choć chce się jak najszybciej poznać zakończenie jakie autor przygotował w tym tomie, ma się jednak świadomość, że obcuje się z czymś niesamowitym i świadomie opóźnia czytanie. Mając świadomość, że cykl ten zawiera tylko trzy tomy, należy delektować się jego formą i treści, bo po jego zakończeniu, pozostanie tylko pustka.
Ocena" 6/6