Kod Leonarda da Vinci
ebook: mobi (kindle), epub (ipad)

Była to jedna z lepszych książek w serii i czytałem ją jako pierwszą - dopiero później dowiedziałem się, że nie było to po kolei.
Ta część mnie urzekła ciekawymi zagadkami i zwrotami akcji, do tego sama postać z tytułu ma w sobie coś tajemniczego, coś co powodowało, że człowiek chciał wierzyć w te wszystkie tajemnice. Godna polecenia.

Naprawdę dobra i niewymagająca pozycja. Sporo ciekawostek historycznych czy "artystycznych".

Świetna lektura. Historia w niej zawarta zaskakuje spójnością. Wszystkie przytoczone fragmenty dzieł sztuki są autentyczne co w moim odczuciu jeszcze potęguje geniusz autora. Całość czyta się jednym tchem i zdecydowanie jest to jedna z pierwszych książek jakie mogę polecić

Zapewne wszyscy słyszeli o tej książce, wielu oglądało film, a również duża część przebrnęła przez to ponad 500-stronicowe tomiszcze. Postaram się jednak krótko streścić, o co chodzi tym, którzy nie czytali ani nie oglądali :) (o ile tacy są)
Amerykański specjalista od symboli - Robert Langdon (znany z innych książek Dana Browna) jest w Paryżu, w hotelu Ritz. Kiedy chce się spokojnie wyspać, przychodzi do jego pokoju policjant i zabiera do Luwru. Okazuje się, że ktoś zamordował kustosza muzeum, z którym Langdon miał się spotkać. Jacques Sauniere W ostatnich minutach śmierci rozbiera się, pisze po swoim ciele i dookoła niego zostawiając dziwne wiadomości. Langdon wraz z wnuczką kustosza - kryptologiem uciekają przed policją odnajdując kolejne wskazówki Sauniere'a i szukając Świętego Graala.
Na samym początku książki nie wciągała mnie ona tak bardzo, ale dalej pochłaniałam ją dziesiątkami stron. Autor jednak w zbyt widoczny sposób przeciąga akcję, aby czytelnik nie odrywał się od lektury. Czasem na przykład bohaterowie kilka stron zastanawiali się nad rozwiązaniem zagadki, którego łatwo było się domyślić długo wcześniej.
Kod Leonarda da Vinci to pierwsza książka Dana Browna, którą czytałam, ale już zaopatrzyłam się w Inferno i pożyczyłam Zaginiony symbol.
Pewnie część z tych, którzy nie znają fabuły słyszała, że autor podwarza podstawy katolicyzmu czasem w dość przekonujący sposób, jednak dokumenty, które przytaczane są w książce mające być ewangelią Marii Magdaleny są tylko jego wymysłem, co wyjaśnione jest w posłowiu do wydania polskiego. Dan Brown często naciągnął szczegóły (np. na obrazie Leonarda) na potrzeby książki, żeby stała się bestsellerem przez swoją kontrowersyjność. A nawet jeśli sam w swoje bzdury wierzy, to na stronie 430 pisał : Wiara to przyjmowanie za prawdę tego, co sobie wyobrażamy jako prawdę

Umówmy się od razu: to nie jest podręcznik do historii. Jako powieść jednak jest świetna i faktycznie ciężko przerwać lekturę. We mnie jednak pozostał pewien niedosyt po skończeniu czytania. Może całe to zamieszanie wokół książki i filmu rozdmuchało zbyt moje oczekiwania. Dlatego ode mnie 4/5.

Może to nie zabrzmi specjalnie przychylnie, ale "Kod da Vinci" to przede wszystkim doskonały warsztat pisarski. Nietrudno się zachwycić tą książką, a może nawet zacząć wierzyć w jej historyczną poprawność.
Autor po mistrzowsku wykorzystuje tu uwielbienie czytelników do teorii spiskowych, a także stara się "uchylić" rąbka watykańskich sekretów.
To w jaki sposób zwodzi czytelników sprawia, że książkę można właściwie przeczytać w jeden dzień.

Niech wszyscy mówią i krzyczą co chcą, a mnie się właśnie podobało. Czytałem tę powieść w najbardziej gorącym dla niej okresie na rynku czytelniczym w Polsce, czyli od razu po ukazaniu. Dzięki zawartym w tej powieści hipotetycznym teoriom dotyczącym kościoła katolickiego, które jak wiadomo i jak stwierdził sam autor są tylko jego wymysłem, książka zdobyła ogromny rozgłos. Kościół angażując się w antybrownowską kampanię, przygotował powieści tak ogromną reklamę, że sami wydawcy byli zapewne zdumieni jej wynikami. Rzucane z kościelnych ambon klątwy i kalumnie, napędzały jedynie sprzedaż a miłośnicy niesamowitych teorii spiskowych zaczynali zastanawiać się, czy aby sam autor nie dogadał się z władzami kościelnymi odnośnie tego rodzaju reklamy.
Przyznam, że sama powieść i zawarte w niej teorie dotyczące naszej religii mogą zawrócić w głowie i powodują, że zwykły szaraczek zaczyna automatycznie weryfikować swoją wiedzę na tematy wyznania. Nie obyło się bez tego i u mnie i stwierdzam, że zamierzenia autora odniosły w moim przypadku swój skutek. Dan Brown tworząc swą kontrowersyjną fabułę postawił na zaszokowanie czytelników, którzy wiedzieni zapowiedzią wartkiej akcji i mistrzowsko skonstruowanej fabuły, kupowali tę świetną książkę niczym świeże bułeczki. Ten, kto kupił zapewne się nie zawiódł, a ja, po mimo tego, że bardziej wolę „Anioły i demony”, to Kod Leonarda da Vinci” dostarczył mi niesamowitej rozrywki, którą często wspominam.

"Kod Leonarda da Vinci" postanowiłam przeczytać jako kryminał, nie jako swoisty „podręcznik historii” lub jeszcze nieodkrytą „piątą ewangelię” ;) I powiem tak: pomimo spiętrzenie się absurdalnych zdarzeń w książce czyta ją się naprawdę dobrze. Akcja jest dynamiczna i trzyma w napięciu od początku do samego końca. Idealna lektura na wakacje.