Sobowtór - ebook (epub, mobi) Maciej Siembieda

To nie pierwsze śledztwo wnikliwego i jakże przy tym przebiegłego Jakuba Kani, któremu przyglądam się z taką uważnością, zainteresowaniem i dociekliwością. Maciej Siembieda ponownie bowiem kreauje intrygę pełną historycznych niejasności, politycznych niebezpieczeństw i napięcia, tym razem uderzając w cienką linię pomiędzy prawdą i nieprawdą sztuki. Podejrzane portrety, postać genialnego fałszerza żyjącego setki lat i wreszcie mistyfikacja sięgająca historycznych szczelin – to właśnie te motywy sprawiają, że Sobowtór wciąga w swe zawiłe i nieobliczalne szpony, intryguje i zdumiewa detalicznym charakterem.

Tu nie ma miejsca na przypadkowość przedstawionych zdarzeń, nie ma też przestrzeni na niewyjaśnione epizody – każda scena, każdy wyrażony gest i każde, nawet te rzucone niepozorną myślą zdanie, zdaje się być zamierzone, taktyczne i intencjonalne, z pewnością potwierdzające literacką precyzyjność. Autor znany z mistrzowskiego stylu, z dokładności fabularnej i rzetelnie podsuwanych informacji, tu również zachwyca wiedzą i akuratnością dobieranych słów, zagadkowo przemierza przedwojenny Kraków oraz Wiedeń, brnie przez czasy pełne strachu oraz ludzkich niepokojów, odtwarza pocztówkę powojennej Europy, regularnie wnika w przestrzeń współczesnej Warszawy. Szczegółowe śledztwo pozostawia tradycyjnie w rękach oraz przebiegłości byłego prokuratora IPN, obecnie eksperta od oszustw ubezpieczeniowych. Jakub Kania nie zawodzi, wspólnie z dziennikarką i krytyczką sztuki, ze znaną sobie przewrotnością i dociekliwością, przedziera się przez perfekcyjność dzieł swoistego malarza, szokująco zdolnego fałszerza, według legend żyjącego skrycie setki długich lat. To intryga pełna zawiłości oraz historycznych ciekawostek, dotykająca sztuki w sposób osobliwy i elektryzujący, zahaczająca o nieobliczalne polityczne uniesienia i poważne zakręty w czeluściach ludzkiej pamięci – w perspektywie czytelnika okazuje się złożona, absorbująca i niepowtarzalna.

Niezwykle angażująca, mistrzowsko napisana, z pewnością brawurowa, rzetelna i fascynująca opowieść o granicy pomiędzy szczerością oraz nieszczerością sztuki. Enigmatyczny zarys nieznanego fałszerza, dzieła podejrzane o zdumiewająco perfekcyjne imitacje, manipulacja prawdą, intryga sięgająca przedwojennych zdarzeń, zwodnicza przebiegłość i nawiązania do stale niebezpiecznej sfery politycznej – to wszystko składa się na podróż tajemniczą, grząską, podstępną, wyrafinowaną i niejednoznaczną. Maciej Siembieda z charakterystyczną dla siebie dostojnością językową, utrwala wielowymiarowy, zawiły i z pewnością historyczny wymiar swej znakomitej powieści.

Słowem wstępu

Co tu wiele pisać, Maciej Siembieda ma moc przywiązywania czytelnika do książki. Jego najnowsza powieść cyklu z Jakubem Kanią nie dość, że związuje z fabułą, to jeszcze robi to z wykorzystaniem węzłów gordyjskich złożonych z tajemnic, zamkniętych w przeszłości a mających swój wpływ na teraźniejszość. Oczywiste jest, że chcemy te tajemnice poznać, rozwikłać zagadkę zamkniętą w ramach obrazu, a z drugiej strony … nie chcemy. Tak dobrze mi było z tą powieścią, że zazdroszczę każdemu, który ma tę lekturę przed sobą.

Uprzedzając możliwe pytanie – tak, Sobowtór to kolejna część cyklu, ale na tyle nieobszernie łączy postać Jakuba Kani z poprzednimi historiami, że z powodzeniem można ją czytać bez znajomości poprzedniczek. Zabawa i tak będzie przednia!

O fabule

Jakie wyzwanie tym razem rzucił Maciej Siembieda byłemu prokuratorowi IPN? Jaką zagadkę dał mu do rozwiązania? Trudną. Nawet bardzo trudną. Jednak kto, jak nie Kania może ją rozwiązać?
Jak to w powieściach Macieja Siembiedy jest (Nie bywa! Jest!), fabuła rozpisana jest na wiele wątków, które sięgają mackami dalekiej przeszłości, oplatają wielu bohaterów, z których każdy ma coś do powiedzenia i odgrywa ważną rolę. W jaki sposób autor łapie się w tych wszystkich zawiłościach, które sobie serwuje, to ja nie wiem, ale robi to brawurowo.
Jakub Kania pracuje w prywatnej firmie ubezpieczeniowej, której centrala mieści się w Szwajcarii a oddział w Polsce. Jako że ma ogromne doświadczenie w tropieniu nieścisłości, nieprawdy, machlojek i szachrajstw, to jest idealnym pracownikiem. No w sumie nie dla wszystkich.

W Warszawie ma się odbyć wystawa nieznanych i niezwykle cennych obrazów. Owiana tajemnicą ma się stać sensacją w świecie sztuki. Jednak coś w tym wydarzeniu Jakubowi Kani nieładnie pachnie. Wraz z dziennikarką i krytyczką sztuki bierze pod lupę wystawcę oraz same portrety. To, co odkryją, zaprowadzi ich w odległą przeszłość i otworzy puszkę pełną intryg i przekrętów na skalę światową.

Słowem podsumowania

Maciej Siembieda stworzył historię na miarę gatunkowego haut cuture. Jak zawsze pomysł na fabułę zaczerpnął z historii i prawdziwych wydarzeń, co daje powieści niezwykłą wartość. Można się w Sobowtórze zakopać na kilka godzin i chłonąć tę niezwykłą historię. Bardzo polecam! Rewelacyjna rozrywka!

Moja wiedza o sztuce i jej historii jest niewielka. Minimalna. Powiedzmy, że rozpoznaję te najbardziej znane dzieła czy style najpopularniejszych malarzy. Mniej więcej kojarzę ich umiejscowienie na przestrzeni wieków. Czasem obiło mi się o uszy nazwisko, kraj czy region pochodzenia, kierunek w twórczości. I tyle.

Zatem po raz kolejny mój ulubiony autor dostarczył mi wiedzy ze słabo znanego obszaru, poniekąd zmusił do oglądania obrazów, czytania o historii malarzy i ich twórczości. I jak zwykle opakował to w niesamowitą, pasjonującą historię, która gdyby nie posłowie, zostałaby w mojej głowie jako absolutna prawda.

Fałszerstwa dzieł sztuki to z założenia ukrywana działalność. Ale przecież samo w sobie dokonywanie fałszerstwa nie jest przestępstwem. Każdy może znaleźć stary mebel, wziąć z niego deskę, odtworzyć farby ze składników używanych pięćset lat temu i namalować (nie)znajomego mężczyznę w stylu charakterystycznym dla znanego malarza. Dopóki nie chce tego obrazu sprzedawać, jako dzieła artysty sprzed kilkuset lat. Bo sprzedaż fałszywego przedmiotu to już oszustwo i ono przestępstwem jest.

A co, jeśli ktoś znajduje stary obraz na strychu rodzinnego domu? Eksperci stwierdzają, że wiek się zgadza, to nieznane dzieło takiego albo innego mistrza? Wystawiają certyfikaty, sporządzają dokumentację potwierdzającą autentyczność?

A potem, po kilku, kilkunastu, kilkudziesięciu latach nieoczekiwanie okazuje się, że to falsyfikat?

Wysokiej klasy fałszerstwo. Ale nie dość, że precyzyjne to również już historyczne, bo z epoki napoleońskiej. I jeśli od dwustu lat takie „prawdziwe ale fałszywe” obrazy tego samego mistrza pojawiają się na rynku antykwarycznym co kilkadziesiąt lat. Co jest tu bardziej fascynujące, fałszerstwo czy fałszerz, który chyba żyje już ze 200 lat?

W takich fascynujących zawiłościach chciałby zagłębić się Jakub Kania. Jego pracodawca ma bowiem ubezpieczyć dwa niepokazywane dotychczas tajemnicze, a bardzo wartościowe obrazy. Właścicielem jest wielce patriotyczna fundacja pod najwyższymi auspicjami, patronatem wystawę objęło kilka najważniejszych osób, niezwykłe jest także miejsce wernisażu. Instynkt Kuby podpowiada mu, że jest w tym coś niepokojącego, ale jego podejrzliwość grozi brakiem przypisu składki czyli brakiem potencjalnego zysku firmy, zatem zostaje oddelegowany do zajęcia się uszkodzonymi silnikami okrętowymi. Nie dla niego wielka sztuka.

Co to za obrazy, prawdziwe czy fałszywe, skąd się wzięły i czy w kwestii potencjalnego ubezpieczenia rzeczywiście coś mogło budzić niepokój musicie dowiedzieć się sami czytając Sobowtóra. Gwarantuję że ilość emocji i wiedzy jest tu na tradycyjnym „siembiedowskim” najwyższym poziomie.

Mamy, tak lubiane przez czytelników, różne plany czasowe. Główny historyczny, opisuje dramatyczne wydarzenia w czasie II wojny światowej, tragiczne losy jednych i sprytne posunięcia innych. Grabież i ukrywanie dzieł sztuki jest tu łącznikiem ze współczesnością. Ale cofamy się również do czasów wcześniejszych. W końcu obrazy mają pochodzić z renesansu. A wątek nadludzkiego fałszerza plecie się od początków XIX wieku.

Kuba zadba o silniki okrętowe i cichutko będzie wnikał w sprawę obrazów. Wsparciem w jego śledztwie będzie ulubienica wielu czytelników, kapitan Teresa Barska oraz dziennikarka, która bardzo chętnie rozszerzyłaby współpracę na grunt prywatny. A tu Jakuba spotykają rozmaite nieprzewidziane komplikacje. Jak się z tego wszystkiego wyplącze i czy rozwiąże sprawę portretu Macieja Siembiedy? Kto jest czyim sobowtórem?

Tradycyjnie autor opowiada swą arcyciekawą historię fantastycznym językiem. Absolutnie trzymającym w napięciu gdy trzeba i wywołującym uśmiech w momentach ironicznego opisania rzeczywistości. Uwielbiam!

Zatem!

Kolejna przygoda Jakuba Kani już za mną!

Obraz z okładki wisi w Muzeum Czartoryskich w Krakowie naprawdę. Czy przedstawia Macieja Siembiedę? Kto i kiedy go namalował?

Tego dowiecie się po lekturze Sobowtóra. Dla mnie ona była tradycyjnie porywająca! I jak zwykle gorąco polecam!