Pomoc domowa. Sekret - audiobook (mp3) Freida McFadden

Jestem w szoku, że ta opowieść tak bardzo mnie wciągnęła w pierwszym tomie, a tak totalnie znudziła w kolejnym. Największym błędem Freidy McFadden było pójście na łatwiznę i powtórzenie w drugiej części tego samego schematu fabularnego, przez co historia mającej sporo na sumieniu pomocy domowej z ciekawej i dynamicznej zmieniła się w irytującą.

Myślałam, że Pomoc domowa będzie tym zagranicznym thrillerem, który na długo zapadnie mi w pamięć. I pewnie tak by się stało, gdybym od razu nie rzuciła się na tom drugi, czyli Sekret.

Nie można odmówić McFadden talentu do budowania emocjonującej atmosfery i poruszania w ciekawy sposób ważnych społecznie tematów. Jednak wykorzystywanie za każdym razem bliźniaczo podobnych rozwiązań i powielanie tych samych charakterologicznie postaci dla mnie jest niestrawne i nudne, bo do bólu przewidywalne. Miało być cudownie, a tymczasem pozostanie niesmak.

Jeśli macie ochotę na przyzwoity thriller w wersji audio, sięgnijcie po część pierwszą (obie czyta Filip Kosior). Drugą sobie podarujcie albo przynajmniej zdecydujcie się na nią po dłuższej przerwie. Być może wtedy nie będziecie mieć wrażenia, że po raz kolejny słuchacie tej samej powieści.

Tym razem spotykamy Millie po kilku latach od zdarzeń znanych z części pierwszej. Przez cały ten czas nie próżnowała, pomagając wielu kobietom wyplątać się z toksycznych związków. Z reguły nie do końca zgodnie z prawem, a czasem nawet z ludzką moralnością. Posunięcie się do ostatecznych kroków nie było dla niej niczym niezwykłym.

Nie inaczej było teraz. Kiedy poznała Wendy Garrick, od razu wiedziała, że musi jej pomóc i wyzwolić ją od męża tyrana, który znęcał się nad nią i nie wypuszczał z domu na krok. Plan może nie był wysokich lotów, a właściwie zrodził się w jej głowie niespodziewanie na skutek bieżących zdarzeń, ale efekt był skuteczny. Wendy była wolna, a Millie dumna z kolejnej uratowanej duszy. Do czasu.

Policja pukająca następnego dnia do jej drzwi nie wróżyła niczego dobrego, a wizyta na komendzie to potwierdziła. Millie stała się podejrzaną, wszelkie dowody świadczyły przeciwko niej. Stała się ofiarą własnych działań i miała niewiele czasu, aby prześledzić raz jeszcze przebieg wszystkich zdarzeń.

Maltretowana Wendy, próba duszenia, huk wystrzału pistoletu, zdjęcie Douglasa w telewizji, które przedstawiało zupełnie kogoś innego. Definitywnie coś było nie w porządku. Ktoś sobie z nią pogrywał. A jak dobrze wiemy z Millie się nie pogrywa. Chyba, że ktoś chce skończyć bez zębów na strychu.

Freida McFadden robi to znowu. Wciąga w historię od pierwszych stron, szokuje i wywraca cały wątek do góry nogami jak za pstryknięciem palców, serwując nam plot twist najwyższych lotów. Wszystko to co do połowy książki wydawało się, aż za proste, w drugiej porusza wszystkie nasze szare komórki do działania.

Bez dwóch zdań mamy do czynienia z mistrzynią planowania intryg i sposobów pozbywania życia kolejnych osob, które staną na drodze bohaterkom jej książek. Z pisarką idealną, która swoją trzecią już powieścią, którą miałem przyjemność przeczytać, siada na tronie najwybitniejszych zagranicznych autorek thrillerów.