Afryka to nie państwo. Pora przełamać stereotypy - ebook (epub, mobi) Dipo Faloyin

Ostatnio uświadomiłam sobie, że trzy bardzo ważne książki, takie zmieniające moje myślenie I uczące mnie dużo o świecie, są właśnie od nich. To przede wszystkim Głód Caparrosa . To Kasta Wilkerson. I teraz dolącza do nich książka Dipo Faloyina Afryka to nie państwo.

Pierwsze Wasze skojarzenie kiedy mówię Afryka to?

Mam wrażenie, że stereotypy o tym kontynencie są tak bardzo głęboko w nas wdrukowane że ich po prostu już nie zauważamy. Bierzemy je za fakty, za pewniki. Autor robiła nasze wyobrażenia, nawet jeśli uważamy się za otwartych i świadomych ludzi.

Pewnie większość z Was wie, że Afryka to nie państwo. Ale kto ma świadomość, że granice między afrykańskimi państwami były stworzone sztucznie w XIX wieku? Kto zna historię kolonializmu, chociaż w podstawowym stopniu? W karuzeli zostawiam Wam kilka fragmentów, która zapadły mi w pamięć i mam nadzieje ze zachecą Was do lektury.

Autor pisze fantastycznie! Lekko, jakby snuł jakąś rodzinną opowieść, a nie opowiadał o historii kontynentu. Książka została przetłumaczona przez Wojciecha Charchalisa i też podkreślam jego prace, bo jest świetna!

Do rozbicia stereotypów o Afryce bardso polecam @dodoknitter i jej zapisane stories. A jeśli chcecie wiedzieć więcej, to koniecznie czytajcie Afrykę!

„Nic nie wiecie o Afryce” – tak pokrótce można by podsumować przesłanie książki Dipo Faloyina. Choć w zasadzie, biorąc pod uwagę gniewny ton narracji, trzeba by napisać „gówno wiecie o Afryce” .

Przy czym nie czynię autorowi zarzutu z jego agresywnego nastawienia. Biorąc pod uwagę wszystkie przykłady przekłamań i uproszczeń funkcjonujących w świecie, które Faloyin przytacza, zrozumiałe jest, że mogło mu się – kolokwialnie mówiąc – ulać.

Pora przełamać stereotypy – głosi podtytuł książki. I na tym zadaniu skupia się Dipo Faloyin. Przy czym stereotypowe podejście odnajduje również w kwestiach których czytelnik raczej by się nie spodziewał. Bowiem jeden z rozdziałów poświęca autor krytyce działań charytatywnych, ze szczególnym uwzględnieniem głośnych akcji w rodzaju Live Aid czy też USA for Africa.

Opisuje też wielką aferę, czy też jak sam to określa wojnę, o opublikowany przez Jamiego Olivera autorski przepis na ryż joloff . Konflikt, który – całkiem serio – zaangażował znaczną część świata. I który, pomimo przytoczonych racji, trudno uznać za poważny.

Książka zawiera również rozdziały, które będą cenne dla osób zupełnie nie zaznajomionych z tematem. Rozpoczyna publikację historyczny zarys wydarzeń, przypominający dlaczego kontynent afrykański – jeżeli chodzi o podział polityczny – ma taki, a nie inny kształt. W jednym z dalszych rozdziałów znajdziemy także spojrzenie na historię siedmiu wybranych państw.

Przy czym Dipo Faloyin w swojej opowieści skupia się raczej na detalach, przykładach, które pokazują złożoność realiów Afryki i poszczególnych jej regionów. Stara się unikać szerokiej perspektywy, która to często generuje stereotypy, z którymi autor pragnie się rozprawić.

Paradoksalnie, wbrew tytułowi, stał się Dipo Faloyin głosem całej Afryki. Głosem wołającym o zrozumienie oraz zróżnicowanie optyki i podejścia. Nawet dla interesujących się tamtym regionem jego książka będzie odkrywcza. Można polemizować niekiedy z poglądami autora. Jednakże bez wątpliwości należy też uznać, że wielokrotnie pozwala on spojrzeć na pewne kwestie w zupełnie nowy, nieoczekiwany sposób.