Nic do stracenia - ebook (epub, mobi) Przemysław Piotrowski

Luta Karabina – jak ja na nią czekałam! Pierwszy tom tego cyklu, czyli Prawo matki całkowicie zdominował moje myśli w zeszłym roku. Pamiętam, że nie mogłam doczekać się kontynuacji jej historii i oto dziś mogę opowiedzieć już o swoich wrażeniach po skończeniu drugiego tomu. Czy okazał się on równie dobry, co poprzedni? O tym poniżej.

Kiedy Lucie udało się wyrwać córkę z rąk porywaczy, postanowiła sobie, że nigdy nie dopuści do tego, by jej dzieci zostały chociaż na chwilę pod opieką innych. Kobieta na nowo układa swoje życie, próbując poradzić sobie ze swoją traumą. Pracę na platformach wiertniczych postanawia zamienić na szkolenie nowych kandydatów na specjalistów w wojsku. Kobieta nie wie jednak, że przed nią kolejne trudne wyzwanie – umiera jej dziadek, a islamska tradycja nakazuje szybki pochówek, więc Luta musi udać się w podróż do Turcji. To właśnie tam okazuje się, że prawdziwe kłopoty mają dopiero nadejść...

Kiedy zaczynałam dopiero lekturę tej powieści, w mojej głowie narodziła się nadzieja. Miałam nadzieję na to, że ta właśnie pozycja okaże się równie dobra (a może i lepsza) niż tom poprzedni. I wiecie co? Nic do stracenia to zdecydowanie lepsza część i choć miałam na to nadzieję, to i tak poczułam się w pewien sposób takim obrotem spraw zaskoczona. Przemysław Piotrowski zdecydowanie wie, w którą stronę poprowadzić akcję swojej powieści, by wyszło coś naprawdę dobrego.

Główna bohaterka po raz kolejny wzbudziła mój respekt i nie będę tego ukrywać. Luta Karabina to kobieta, z którą lepiej nie zadzierać, a jeśli chodzi o kwestię jej rodziny – to tutaj nawet nie ma nic do gadania, po prostu lepiej nie wchodzić jej w drogę. Uważam tę postać za naprawdę dobrze wykreowaną i w tej części poznałam ją zdecydowanie lepiej – a ta świadomość zachwyca mnie równie mocno. Uwierzcie, takiej Luty nie chcielibyście spotkać na swojej drodze — mogłoby się to dla Was źle skończyć.

Fabuła tej części odrobinę przypomina tę, która pojawiła się w Prawie matki, a jednocześnie zdecydowanie się od niej różni. Liczna nawiązania do poprzedniej książki sprawiają, że po Nic do stracenia lepiej nie sięgać bez znajomości tomu pierwszego. Ponadto, uważam, że te właśnie nawiązania w pewien sposób uzupełniają początek historii Luty Karabiny, która przy tej okazji tego tomu nabiera rozpędu i sprawia, że czytelnik pragnie poznać tę bohaterkę i jej świat jeszcze lepiej. Tak, mam cichą nadzieję na kolejny tom jeszcze w tym roku, ale nikomu nie mówcie.

Przemysław Piotrowski i jego pióro jak zawsze zachwyca i przyciąga uwagę od samego początku, aż do ostatniej strony. Lektura tej książki była dla mnie nie tylko rozrywką, ale i skutecznie zajęła moje myśli na kilka godzin. Tak bardzo zżyłam się z tą historią, że wyjście z niej zajęło mi kolejne godziny. Przyznaję, że momentami miałam ochotę krzyczeć na autora za to, czego się dopuścił — a końcówka... No, niby człowiek się gdzieś tam domyślał, a jednak i tak poczuł się zaskoczony. Boję się tego, co Luta zrobi w kolejnym tomie, a jednocześnie czekam na to z niecierpliwością.

Jeżeli kryminały Was do siebie przyciągają, a jeszcze nie znacie twórczości Przemysława Piotrowskiego, to myślę, że Luta Karabina może Was do siebie przyciągnąć. Bezwzględna kobieta, która dla dobra swoich bliskich gotowa jest zrobić wszystko i nie cofnie się przed żadnym niebezpieczeństwem — to jest to, co spotka Was na kartach obu części.

Luta Karabina to bohaterka z krwi i kości. Przemysław Piotrowski stworzył bohaterkę jakże silną, zdeterminowaną, której postawa nie tylko zdobywa naszą sympatię, lecz również uznanie, sprawiając, że jej siła może być dla nas wzorem. Luta nie boi się niczego, niestraszne są jej sytuacje, które dla nas mogłyby wydawać się bez wyjścia. Zawsze jest ostrożna, czujna i skoncentrowana. Zatem jeśli uwielbiacie mocne historie, to nie macie innego wyjścia jak sięgnąć po najnowszą książkę autora pt. Nic do stracenia.

Lutę mieliśmy przyjemność poznać w pierwszej książce z jej udziałem. Prawo matki to książka, która mocno wbiła się w moją czytelniczą psychikę. Dlatego też, gdy tylko pojawiła się druga odsłona, to bez chwili zwłoki po nią sięgnąłem. I wiecie co, to był strzał w dziesiątkę. Przemysław Piotrowski ponownie zaserwował mi prawdziwą, mocną, krwistą czytelniczą ucztę, którą celebrowałem podczas przekładania każdej strony tej książki. W tej historii nie ma żadnych kompromisów. Znając Lutę Karabinę, przygotujcie się na mocną czytelniczą jazdę bez trzymanki. Choć pewne jest to, że mocno będziecie trzymać tę książkę w swych dłoniach, ponieważ co chwilę będziecie targani silnymi emocjami, jakie wywołuje historia stworzona przez Piotrowskiego.

Luta Karabina stara się na nowo odbudować swoje życie. Po udanym odbiciu swej córki z rąk handlarzy żywym towarem wstępuje w szeregi Wojska Polskiego. Po wydarzeniach sprzed półtora roku postanowiła, że nie zostawi już Franka i Werki. Rezygnując z pracy w Norwegii, zatrudniła się w miejscowej jednostce w Sulechowie. Tutaj zajmuje się prowadzeniem szkoleń, skierowanych do adeptów armii. Niestety życie nie szczędzi Lucie trudnych, bolesnych ciosów. Kobieta dowiaduje się o śmierci dziadka – byłego oficera tureckiego wywiadu. Zgodnie z tradycją islamskiego świata musi ona szybko pochować dziadka. Dlatego też swe kroki kieruje do Balikcilar.

Nie da się ukryć, że wyjazd do Turcji będzie początkiem kłopotów Luty. Lecz znając jej charakter, możemy być pewni, że zrobi ona wszystko, aby wyjść z nich suchą stopą. Czy tak jednak się stanie? Jaką drogę będzie musiała przejść? Co poświęcić? Warto się tego dowiedzieć i poświęcić swój czas na lekturę książki Nic do stracenia. Możecie być pewni, że czas ten nie będzie stracony.

Na kartach tej książki poznajemy również historię Zygmunta Szatana, który jest gotów zrobić wszystko, aby odbudować swoje życie po traumatycznych doświadczeniach. Będąc na policyjnej emeryturze, dąży do odbudowania relacji ze swoim synem. Jednak pewnego dnia dowiaduje się, że w więzieniu jeden z porywaczy za bardzo interesuje się sprawą masakry w świebodzińskiej masarni. Jak potoczą się losy Szatana? Czy będzie mu dane w spokoju cieszyć się życiem? Znając pomysłowość Przemysława Piotrowskiego możecie być pewni, że wiele wydarzy się w życiu emerytowanego policjanta.

Bez wątpienia Nic do stracenia to krwisty kryminał. Autor przyzwyczaił nas do tego, że potrafi zaserwować swoim czytelnikom mocną historię, która nie wyparuje z naszej pamięci, lecz długo będzie żyć w naszych wspomnieniach. Wszak takiej historii nie sposób zapomnieć. A ja pamiętać będę o tym, aby zerkać na zapowiedzi wydawnicze, w oczekiwaniu na kolejne książki Przemysława Piotrowskiego, na kolejne spotkanie z Lutą Karabiną.