Burza - ebook (epub, mobi) Mieczysław Gorzka

Prozę Mieczysława Gorzki poznałam przy okazji serii o komisarzu Marcinie Zakrzewskim, która to seria wciągnęła mnie i oczarowała. Teraz przyszedł czas na całkiem inną powieść.

Główną bohaterką Burzy jest komisarz Justyna Lewicka. Zostaje ona poproszona przez swojego byłego męża o pomoc w wyjaśnieniu pewnej prawie niemożliwej do wyjaśnienia sprawy. Chodzi o morderstwo pewnego chłopca, którego ciało znaleziono nad jeziorem. Odkryto je latem, a chłopiec był ubrany w zimowe ubrania. Chociaż to tylko jedna z wielu dziwnych i niepokojących spostrzeżeń przy tym śledztwie. Jest także Oskar, który nie jest typowym człowiekiem. Ma bowiem niesamowity dar jakim jest umiejętność zmieniania rzeczywistości, a dokładniej przenoszenia się w czasie. Jednak tam gdzie się pojawia, zjawiają się też ONI. A oni zagrażają Oskarowi, który non stop przed nimi ucieka. W pewnym momencie ścieżki Justyny i Oskara się krzyżują. Pytanie tylko jakie będą tego konsekwencje...

Zaczynając tą książkę wiedziałam, że mogę spodziewać się tu elementów science fiction, zjawisk paranormalnych i nadprzyrodzonych. Nie byłam więc zaskoczona, tym co tu otrzymałam. Ja za takimi klimatami nie przepadam, jednak tutaj Mieczysław Gorzka fantastycznie poprowadził fabułę. Zrobił to na tyle ciekawie i intrygująco, że nawet nie zauważyłam kiedy zostałam wciągnięta w ten przedziwny świat. Autor ma niesamowity talent do opowiadania historii w perfekcyjny i bardzo logiczny sposób. Mnie jako umysł typowo ścisły kupuje tym od razu, bo jego powieści są łamigłówkami i zagadkami. A takie czytamy z zapartym tchem i na wstrzymanym oddechu.

Moje pierwsze spotkanie z pisarzem. Nie wiedziałam, czego tak naprawdę się spodziewać. Jednak zaintrygowana stwierdziłam, że sięgnę i się okaże co z tego wyjdzie. Rzadko się zdarza, żebym sięgała po książki z gatunku science fiction. Zazwyczaj tak wypada z tytułami Mastertona. Musze Wam przyznać, że czytało się szybko, przyjemnie, chociaż to, co ma tu miejsce... Momentami wydawało mi się totalnie pokręcone i niemożliwe. Gdy przewracamy stronę za stronę, jeszcze bardziej jesteśmy w szoku. Tak bym ją określiła - szokująca. Może nie jest to porywająca historia, ale nie jest też nudna. Akcji jest tu ogrom, cały czas dzieje się coś, czego się nie spodziewamy. Wszystko jest też dopracowane, uważam, że nie brakuje jej nic. Nigdy nie wpadłabym na takie rozwiązanie, jakie zafundował nam autor. Nie jest to taki prawdziwy kryminał czy thriller. Ja bym śmiało nazwała tę książkę po imieniu, po prostu sci-fi!

Teoretycznie mamy tutaj kryminalną sprawę, zakrawającą pod fantastykę, bo jak to możliwe, żeby było więcej niż jedno, IDENTYCZNE CIAŁO? Nie jest to możliwe, a jednak... A nawet jest tego więcej... Przez to, czym autor się interesuje, mamy taką powieść. Niekonwencjonalną, wykraczającą poza normy naszej codzienności. Fikcja, fizyka... Za którą ja do końca to nie przepadam. Niemniej jednak bardzo miło spędziłam przy niej czas, byłam zaintrygowana rozwiązaniem tej pokręconej opowieści. Burza jest ważnym punktem odnoszącym się do całości, chociaż i tak, nasza psychika jest tu kluczem.
Nie powiem, zrobiła ta książka na mnie wrażenie, momentami to z głowy mi się kopciło, bo nie byłam w stanie uwierzyć, że coś takiego mogło mieć miejsce. A jednak. Jak dla mnie autor strzelił w dziesiątkę z taką historią, chociaż obawiam się, że tym samym zawęził sobie grono potencjalnych odbiorców - gdyż nie każdy za science fiction przepada.

Mamy tutaj bohaterów z krwi i kości, dobrze wykreowanych, których śmiało spotkać moglibyśmy w sowim życiu. Co więcej, tyczą się ich problemy naszej ludzkiej natury, więc nic tu akurat obce Wam nie będzie. Niespecjalnie przywiązałam się do tych postaci, niemniej jednak z poziomu obserwatora śledziłam losy komisarz Justyny Lewickiej i Oskara. Każdy z nich jest specyficzny, różnorodny, więc nie można powiedzieć o nich, że zostali stworzeni na jedno kopyto.

Reasumując uważam, że jest to niezwykle ciekawie skonstruowana fabuła, która posiada więcej paranormalnych wątków, niż samego kryminału. Napisana prostym językiem, z którym nie będzie problemu. Wiele zaskakujących zdarzeń nie pozwala nam na nudę i dostarcza nie raz elementu zaskoczenia, gdzie brwi podjeżdżają do góry i nie chcą zjechać. Nietypowa i zaskakująca. Myślę, że nie każdemu przypadnie do gustu... Ja jednak jestem zadowolona. Zawsze to jakaś świeżość w tym, co zazwyczaj czytam. Na pewno zostanie w mojej głowie na dłużej, ze względu na elementy science fiction. Polecam wszystkim zainteresowanym.

Lubicie tajemnicze, paranormalne motywy w książkach czy filmach?

Ja kocham! I ostatnio stałam się fanką twórczości Mieczysława Gorzki już po opisie jego najnowszej książki poczułam, że może między nami zaskoczyć od pierwszej strony.

Mamy bowiem Oskara, który oficjalnie nie istnieje w żadnych bazach danych. Potrafi zmieniać rzeczywistość, a gdy to się stanie - pojawiają się ONI I próbują go zabić. Justyna jest policjantką, obecnie na urlopie i bez planu powrotu do pracy. Jej były mąż namawia ją jednak, by wzięła w swoje ręce rozwiązanie pewnego tajemniczego zabójstwa... Co mają ze sobą wspólnego Oskar i Justyna? Czy odkryją, kim są ONI? Czy uda się rozwikłać zagadkę, dla której Justyna wróciła do pracy?

Świetnie spędziłam czas przy tej książce. Było tutaj wszystko, czego oczekiwałam i co miałam nadzieję znaleźć. Wciągająca od pierwszych stron, zaskakująca, tajemnicza, ze sporą dozą zjawisk paranormalnych. Końcówka to istne szaleństwo. Książka czytała się w zasadzie sama, uwielbiam styl pisania autora i sposób, w jaki wykreował rzeczywistość w Burzy. Bohaterowie z krwi i kości, możemy różnie oceniach ich wybory i decyzje, ale to ich wybory i decyzje. Pojawia się tutaj motyw, który wprost uwielbiam, bo daje niesamowite możliwości i jestem ukontentowana, jak autorka go wykorzystał. Co tu dużo mówić - jestem totalnie na tak!

Sięgając po Burzę zachowajcie otwarty umysł. To na pewno inny Gorzka, niż znam go z Lilii, jak dla mnie - równie świetny i jestem bardzo ciekawa, czy autor będzie kontynuował tę przygodę.

Kto się boi burzy?

Wystarczy ulewa z grzmotami i błyskawicami, czy potrzebna jest wichura z trąbą powietrzną, żeby Was wystraszyć?

Czy w murowanym budynku w mieście jest w obliczu nawałnicy bardziej bezpiecznie niż gdzieś na odkrytej przestrzeni?

I czy burza jest tylko zjawiskiem atmosferycznym? W dodatku takim, które współczesna meteorologia potrafi przewidzieć, zmierzyć i opisać? Siłę i miejsce wystąpienia przede wszystkim? A co, jeśli burza jest tylko efektem ubocznym nierzeczywistych zdarzeń?

W lesie nad małym jeziorkiem dwójka spacerowiczów znajduje ciało małego chłopca. Policja stara się zidentyfikować dziecko, odnaleźć rodziców, krewnych, ale absolutnie nie ma żadnych tropów.

Komisarz Justyna Lewicka, przebywająca na urlopie po trudnych przejściach, ma zamiar zakończyć służbę. Ale na usilną prośby byłego męża, podejmuje się ostatniej sprawy, prowadzonej w ramach tajemniczej grupy w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Co jest tak niezwykłego w morderstwie dziecka, że zajmuje się tym ABW? I to niezwykłej rangi fachowcy w swoich dziedzinach.

Gdy grupa w swoim śledztwie trafia na mężczyznę, którego Justyna już w swoim życiu spotkała, a który żyje, ale nie istnieje, czas zaczyna pędzić, a dziać zaczynają się rzeczy nieprawdopodobne.

A burze zdarzają się niezwykle często.

Nowa odsłona Mieczysława Gorzki zaskakuje! Jest trup, policjantka, śledztwo. Można powiedzieć „będzie klasyczny kryminał”. A tu wszystko zaskakuje. Groza na pograniczu horroru, wątki paranormalne oparte na naukowych podstawach czyli prawie science fiction. I wszystko to spisane „gorzkowskim” językiem. Akcja to pędzi, to zwalnia, trzyma w nieprawdopodobnym napięciu i na granicy wiarygodności. Śledztwo opiera się na śladach, czy na braku śladów? Śledczy stąpają mocno po ziemi, czy zaczynają tworzyć teorie wyrywające z czasu i przestrzeni. Czytelnik gubi się w dociekaniach „a co jeśli tak może być?”.

Jeżeli ktoś jest zagorzałym fanem klasycznego kryminału, to może poczuć się nieco otumaniony i niezadowolony z tego co się w Burzy wyrabia. Ale jeśli ktoś lubi ten charakterystyczny rys, jaki nadaje swoim bohaterom autor, tę ich naturalność, emocje, żywy język, jakim się posługują, oraz plastyczne opisy zakamarków, lasu, ciemności, i wszystkiego, co może się w niej kryć, to znajdzie prawdziwą przyjemność w tej niezwykłej historii.

a spędziłam w Burzy Wielkanoc, ależ to była uczta. Przegapiłam sernik, tak mnie wciągnął Gorzka!

Mam nadzieję, że Justyna i jej tajna grupa wrócą! W końcu tyle się dzieje dziwnych rzeczy wokół nas. A jej tajny zespół rokuje…

O! Chyba zagrzmiało! Będzie burza?

Polecam, tylko nie zaczynajcie wieczorem w dzień powszedni, bo się strasznie nie wyśpicie!

Burza to w dorobku Mieczysława Gorzki powieść nietypowa, choć zaczyna się zwyczajnie, jak każdy kryminał. Justynę Lewicką, policjantkę na urlopie, odwiedza były mąż. Ma dla niej propozycję. Chciałby żeby zajęła się sprawą, która ma wielkie znaczenie, a nikt nie potrafi sobie z nią poradzić. Justyna, po utracie partnera podczas policyjnej akcji, nie chce wracać do policji. A tym bardziej nie chce pracować w ABW z byłym mężem.

Jednak ten potrafi ją przekonać. Komisarz Lewicka ma poprowadzić jedno, ale wyjątkowe śledztwo. Trzeba znaleźć mordercę chłopca. Zbrodnię popełniono kilka miesięcy wcześniej. Dlaczego to ma być tak priorytetowa sprawa? Dlaczego zajmuje się tym ABW? To nie jest zwykłe morderstwo. Ponieważ znaleziono przynajmniej kilka identycznych zwłok.

Burza zapewne skojarzy się wielu czytelników z literaturą Kinga, czy Koontza. Atmosfera grozy, niewyjaśnione i wręcz absurdalne zjawiska. Wszystko prowadzi śledczych ku hipotezom z pogranicza magii fizyki kwantowej. A to dopiero początek akcji. Jak zwykle w powieściach Mieczysława Gorzki mamy świetnie poprowadzoną narrację. Autor dba o to, by nawet postacie drugoplanowe były wiarygodne i wielowymiarowe.

Zapewne miłośnicy klasycznych kryminałów mogą mieć wątpliwości, bowiem ta książka wymyka się z kanonu. Jednak zdarzają się w naszym świecie zjawiska zagadkowe. Czasami niewytłumaczalne. Jedni próbują je wtłoczyć w światopogląd magiczny, inni sądzą, że wciąż rozwijająca się nauka może odpowiedzieć jeszcze na wiele pytań. No cóż. Spróbujcie poznać wyjaśnienia autora.