Krwawnica - audiobook (mp3) Mieczysław Gorzka

Stwierdzam, że zbyt wielu jest autorów, których twórczości nie znam. To właśnie dlatego postanowiłam sięgnąć po najnowszą powieść Mieczysława Gorzki, pt. Krwawnica.

Akcja powieści rozgrywa się pod Wolsztynem, w cichych i na pozór spokojnych Bagniskach. To właśnie tu z Wrocławia przeprowadza się były policjant Rafał wraz ze swoją małżonką Weroniką. Niestety już w pierwszych dniach ktoś na elewacji ich domu wypisuje tajemnicze słowo KRWAWNICA, a w trakcie prac remontowych na ich podwórku znalezione zostają ludzkie zwłoki.

Przyznam szczerze, że jestem miło zaskoczona lekturą. Zamysł na thriller rozgrywający się w małej miejscowości, przepełniony tajemnicami ukrywanymi przez bohaterów zdecydowanie do mnie trafia. Mimo, że akcja nie pędzi tu na łeb, na szyję, a książka zdarza się być momentami nieco przegadana, autor nie pozwala czytelnikowi się nudzić (przynajmniej mi). Myślę, że to w głównej mierze zasługa ciekawie skonstruowanej intrygi.

Czytałam różne opinie na temat Krwawnicy. Jedne były przychylne, inne nieco mniej. Staram się nie sugerować negatywnymi recenzjami, bo nie wszyscy mamy jednakowy gust. Dla mnie to był to przyjemny dosyć "lajtowy" thriller, z którym spędziłam dobrze czas. Na pewno też sięgnę po inne książki autora.

Na koniec dodam jeszcze tylko takie małe spostrzeżenie. Mieczysław Gorzka jest dobrym obserwatorem, świetnie ukazuje bowiem obraz małomiasteczkowej, zamkniętej społeczność.

Zdecydowanie nie wystarczy mi życia na poznanie wszystkich rewelacyjnych historii! Z prozą Mieczysława Gorzki spotkałam się po raz pierwszy i po wysłuchaniu audiobooka w interpretacji Filipa Kosiora zdecydowanie mam chęć poznać inne powieści tego autora.

Rafał Dzikowski, policjant emeryt, wprowadza się wraz z żoną Weroniką do wyremontowanego domu we wsi Bagniska. Piękna okolica i urokliwe jezioro tuż za progiem pozwalają mieć nadzieję na mile spędzone tam wspólne chwile. Pojawił się tylko jeden problem. Mieszkańcy wsi nie wyglądali na zadowolonych i traktowali nowych sąsiadów z dystansem i raczej chłodno. Poza tym na świeżo odnowionym domu ktoś wypisał wielkimi literami słowo KRWAWNICA. Atmosfera zrobiła się dość ciężka i tajemnicza. Robi się jednak jeszcze gorzej, kiedy na podwórku domu Dzikowskich robotnicy znajdują zakopane zwłoki dwóch kobiet. Po tym zdarzeniu we wsi zaczynają dziać się dziwne rzeczy, więc Rafał postanawia przeprowadzić prywatne śledztwo. Zdecydowanie musi jak najszybciej dojść prawdy, bo okazuje się, że życie jego żony może być zagrożone.

Wątek kryminalny uzupełniony jest o tło społeczne. Autor świetnie odmalował panującą we wsi atmosferę i przytoczył różne zwyczaje i wierzenia kultywowane w okolicy.

Akcja w powieści rusza z kopyta właściwie już na początku całej historii. Głos lektora idealnie pasował do opowiadanych wydarzeń i wciągał w zawiłości fabuły. Z czasem robiło się coraz bardziej tajemniczo i groźnie. Krwawnica to świetnie zbudowany thriller z ciekawym głównym wątkiem. Przyznaję się, że podejrzewałam kilku bohaterów po kolei, ciągle zmieniając zdanie. A i tak nie trafiłam do końca w zakończenie, które skonstruował autor.

Zdecydowanie polecam, a sama już zaczynam szukać kolejnych powieści autora.

Sprzedać mieszkanie w mieście, kupić dom w lesie nad samym jeziorem. Mieszkać w ciszy, podglądać przyrodę, żyć w spokoju. Zakupy robić w małym sklepiku w pobliskiej wiosce, wieczorem siedzieć z kieliszkiem wina na tarasie i martwić się tylko tym, że komary zbyt się przyzwyczaiły do aktualnych sprayów i innych odstraszaczy.

Pracować zdalnie na zlecenie lub pisać książkę siedząc na poddaszu z widokiem na malownicze jezioro.

Każdy by tak chciał….

Rafał Dzikowski, były policjant, też tak chciał. W okolicy, w której spędzał w dzieciństwie wakacje u babci, kupił dom. Wyremontowany i w dobrym stanie. Na uboczu wioski, pięknie położony z pomostem wchodzącym w jezioro.

Rafał przekonał żonę, że ucieczka z Wrocławia to wyśmienity pomysł, spełnienie jego marzeń. Żona początkowo trochę niechętna, z miłości do niego dała szansę tej idei. Rafał odszedł z policji po ciężkich przejściach, ciche odludzie to to, czego potrzebuje.

Tylko idealny obraz raju szybko pokazuje spękania, rysy i mroczne tło. Ktoś dewastuje nową elewację domu wypisując na niej czerwonym sprajem dziwne słowo Krwawnica. Mieszkańcy wsi są raczej nieprzychylnie nastawieni, dom okazuje się kryć dziwną historię, a na podwórzu robotnicy wykopują zwłoki.

Jak na początek sielskiego życia to chyba zbyt wiele nieprzyjemności.

Życie w małych miejscowościach ma swoją specyfikę, są zazwyczaj dość zamknięte, swoje tajemnice skutecznie kryją, a obcym nic do tego jak żyją. Ważne jest, żeby nic się nie zmieniało. Ambitny obrotny wójt kręci wszystkim, ksiądz odpowiednio honorowany i czczony, chwali wójta. Mieszkańcy co niedziela w komplecie na mszy. A w tygodniu, jeden pije, drugi bije, ale skoro we własnych domach, to nikt się nie będzie wtrącał.

Ten klimat Autor oddał mistrzowsko. Nagromadzenie najmroczniejszych przywar małych społeczności. Korupcja, nepotyzm, fałsz i zakamieniałe niechęci pod cienką przykrywką sympatycznych i życzliwych sąsiadów. Jeżeli jest jakaś wioska, w której nie chcecie zamieszkać – to są to Bagniska.

Dom nad brzegiem jeziora, piękny, z oszałamiającym widokiem. Co się w nim wydarzyło przed laty? Dlaczego poprzedni właściciele nie zagrzewali miejsca w tym idyllicznym krajobrazie?

Opary mgły ścielące się w trzcinach i snujące się wokół. Dziwne dźwięki, szalone śmiechy, przerażające szepty. Czy coś się dzieje, czy to po prostu strach mieszczuchów potęgowany nowym, obcym miejscem?

Przecież nie ma złych miejsc. To ludzie są źli.

W Krwawnicy dostajemy i wątek kryminalny, obyczajowy, społeczny, i historię podszytą grozą. Wszystko opisane obrazowym, przejmującym językiem. Bohaterowie są wielowymiarowi, ich motywacje nieoczywiste. A klimat całości wciąga i dławi. Ciarki po plecach mi chodziły. Emocje bohaterów są tak przedstawione, że mięśnie spinają się mimowolnie. A splątanie historii i wątków, mylenie tropów i tajemnice z przeszłości Rafała, Weroniki i Bagnisk nie pozwalają odłożyć tej książki do samego końca.

Wciskałam się w kąt kanapy i zachłannie czytałam, czytałam, czytałam. Aby wreszcie dowiedzieć się czym jest Krwawnica? Co się kryje za tym słowem? I o co tu chodzi!

Tajemnice, zagadki, strachy i emocje. Nic tu nie jest takie jak się wydaje. No i to zakończenie!

Czytajcie Krwawnicę!

Jest znakomita!