Prawdziwe tygrysy - ebook (epub, mobi) Mick Herron

Co się dzieje, gdy minister spraw wewnętrznych postanawia zdobyć większą kontrolę nad MI5? I wynajmuje ludzi, którzy mają mu posłużyć do zdobycia przewagi nad szefową tajnej służby? Czy to naprawdę jego pomysł? Wkraczają do akcji prawdziwe tygrysy, czyli „tiger team” – tak się to nazywa w slangu szpiegów. Tylko dlaczego na celowniku znalazły się kulawe konie ze Slough House? Wszystko to jest niezwykle tajemnicze, także dlatego, że zaczyna się od porwania Catherine Standish

Akcja tej powieści jest jak obieranie cebuli. I nie chodzi o to, że łzawią nam oczy. Każda kolejna warstwa odsłania następną. Każda tajemnica ma swą tajemnicę. Minister ma świetny pomysł, by pokazać szefowej MI5, że nie panuje nad swoimi ludźmi. Okazuje się, że szefowa służb jest kuta na cztery nogi, a wynajęty przez ministra specjalista, ląduje na bruku przed restaurację w postaci świeżych zwłok. Właśnie wtedy, gdy w środku czeka pan minister na spotkanie z nim. Spotkania nie będzie.

Jaką rolę do spełnienia ma szef nieudaczników ze Slough House Jackson Lamb. Jego nazwisko kłamie. Barankiem to on nie jest. A ci nieudacznicy wcale nie są tak beznadziejni, jak sądzi niejaki Duffy. Duffy jest prawą ręką szefowej do brudnej roboty i ma zadanie posprzątać po nieudanej prowokacji ministra. Rozkaz obejmuje także likwidację kulawych koni. Chyba najlepiej ma Catherine Standish. Została porwana i spędza czas zamknięta w nie najgorszych warunkach. Pozostali mają co robić i okazuje się, że całkiem dobrze dają sobie radę.

Prawdziwe tygrysy to świetna fabuła, interesujące postacie i naprawdę zakręcona intryga. Wspomniałem wcześniej, że odkrywanie kolejnych tajemnic jest jak obieranie cebuli. Za każdą zdartą zasłoną pojawia się nowa tajemnica. Mamy ministra, który ma swoje za uszami. Mamy mało sympatyczną szefową MI5 i jeszcze tzw. drugie biurko, zastępczynię szefowej. Które z nich wygra i osiągnie swe cele? Oczywiście Jackson Lamb. Jak, już wam nie powiem. Musicie sami przeczytać.

Czy powieść sensacyjna może reprezentować literaturę na wysokim poziomie? Kulawe konie Micka Herrona udowodniły mi, że można znaleźć w tego typu literaturze nie tylko rozrywkę, ale również ogromną przyjemność przy próbie rozgryzienia intrygi. Prawdziwe tygrysy to trzecia część po Kulawych koniach Martwych lwach o agentach MI5 odstawionych na boczny tor.

Fabuła
Catherine Standish po zakończonym dniu pracy w Slough House spotyka mężczyznę ze swojej odległej i zamkniętej przeszłości. To przypadkowe spotkanie bardzo ją niepokoi, ponieważ wie, że w zawodzie tajnego agenta żadne spotkanie jest przypadkowe. Zanim jednak zostaje porwana, próbuje kilkukrotnie i bezskuteczne dodzwonić się do swojego szefa – Jacksona Lamba. Czy ktoś w ogóle podejmie próbę jej odnalezienia? Czy jako kulawy koń jest skazana na zapomnienie?

Slough House
Jeśli jest jakieś miejsce, do którego nie chce trafić aktywny agent MI5 to właśnie Slough House. To zesłanie, w którym bezsensowność oraz bezcelowość wykonywanych zadań ma doprowadzić do samodzielnej rezygnacji z pracy wysłanego tam człowieka. Każdy, kto tutaj trafił z różnych powodów aż rwie się do udowodnienia, że wcale nie powinien się tutaj znajdować. Czasami wystarczy drobny pretekst, aby ruszyć do akcji i motywatorem na pewno nie jest chęć odbicia koleżanki z pracy.

Bohaterowie
Mick Herron stworzył całą plejadę… nieudaczników. Owszem, każdy z bohaterów ma umiejętności, w końcu każdy był szkolony na agenta elitarnej rządowej MI5, którą czytelnik może kojarzy z barwnymi i ekscytującymi przygodami Jamesa Bonda. Jednak wszyscy pracownicy Slough House mają defekt, który wykluczył ich z pracy jako aktywnych agentów.

Każdy z tych bohaterów zasługuje na osobne omówienie, jednych można polubić, innych będzie żal, ale to głównie właśnie uczucie litości będą wzbudzać w czytelniku. Na pewno każdy jest indywidualnością, nie można żadnego wrzucić w schemat, bo autor na tyle umiejętnie ich kreuje, że kiedy już się wydaje, że coś pójdzie jak w filmach, to idzie w innym kierunku, może niekoniecznie odwrotnym, a po prostu innym.

Dopełnieniem bohaterów jest ich szef – leniwy, obleśny typ, którego głównym zajęciem jest spanie, chrapanie oraz dokuczanie swoim pracownikom i przypominanie im dlaczego znajdują się w Slough House. Jackson Lamb ma jednak swoje tzw. „przebłyski”, którymi zaskakuje zarówno czytelnika, jak i współpracowników.

Akcja
Bardzo dużą zaletą Prawdziwych tygrysów jest powolne konstruowanie intrygi i fabuły. Wprawdzie powieść zaczyna się od porwania, ale nie jest ono spektakularne, podobnie zresztą jak podjęte działania mające na celu odbicie Catherine Standish. Obserwowanie zmagań kulawych koni może wzbudzać zaskoczenie oraz rozbawienie. Dodatkowo prowadzenie wątku rozgrywek i intryg wewnątrz MI5 to świetna intelektualna rozrywka, a zakończenie i tak wzbudzi pewnego rodzaju zaskoczenie, niemal jak uświadomienie sobie, jak groźny potrafi być niedźwiedź, kiedy się przebudzi.

W skrócie
Prawdziwe tygrysy Micka Herrona potwierdzają tylko to, co czytelnik dostaje w Kulawych koniach – powieść sensacyjna nie musi być tylko rozrywką opartą na spektakularnej akcji i nieskomplikowanej fabule. Może przynieść intelektualną przyjemność z rozgryzania powiązań i intryg pomiędzy bohaterami, a które trochę przez przypadek odkrywają oddelegowani do przerzucania papierków, odstawieni na boczny tor tajni agenci MI5. Każdą część – Kulawe konie, Martwe lwy i Prawdziwe tygrysy można czytać niezależnie od siebie i nie wpływa to na końcowy odbiór lektury. Ja jednak was zachęcam do rozpoczęcia przygody ze Slough House od Kulawych koni.