Wolff
ebook: pdf, mobi (kindle), epub (ipad)

Po tę książkę sięgnęłam po przeczytaniu dwóch innych autorstwa Izy Maciejewskiej. Wolff zaintrygował mnie także tematem jaki porusza a mianowicie osoby chorej na epilepsję.

Amelia Wysocka to młoda dwudziestoparoletnia dziewczyna która cierpi na epilepsję. Całe jej życie jest temu podporządkowane. Mieszka z rodzicami i babcią, a ci cały czas się o nią troszczą. A ponieważ dziewczyna nie miała ataku już od dłuższego czasu, mogła zrobić kurs na prawo jazdy i dostała samochód. Pewnego wieczoru gdy wraca z imprezy przed maskę jej samochodu wypada z lasu chłopak: Aleksander Wolff. Dziewczyna zabiera do auta i odjeżdża czym ratuje mu życie. I tak zaczyna się ich znajomość.

W historii tej poruszony został także temat urody dziewczyny. Amelia przedstawiana jest jako brzydka, niepociągająca mężczyzn. Ona sama jest tego świadoma i niejako pogodzona z tym faktem, że czeka ją raczej samotność w życiu towarzyskim. On z kolei jest przystojniakiem jakich mało, ma pieniądze i budzi podziw i uznanie od pierwszego spojrzenia. Pytanie tylko skąd ma tą kasę?! Amelia natomiast ma genialne poczucie humoru, dystans do siebie i pomimo choroby i świadomości, że nie jest pięknością, ma pewność siebie i stać ją na naprawdę trafne riposty kierowane do Olka. I właśnie być może powoduje, że chłopak zaczyna być nią zainteresowany. Imponuje mu jej siła walki o swoje życie i niepoddawanie się chorobie. Poza tym Mela ma też to czego jemu bardzo brakuje, a mianowicie bliskich mu osób, które troszczyłyby się o niego każdego dnia.

Akcja w tej powieści jest bardzo dynamiczna, cały czas coś się dzieje i naprawdę trudno ją odłożyć. Ja byłam bardzo ciekawa jak się ona skończy i jak Autorka wybrnie z niektórych wątków. A do tego czekałam tylko na sceny z dialogami pomiędzy Melą i Olkiem. Ich potyczki słowne były genialne, Mela ujęła mnie swoim sarkazmem i pewnością siebie, a Olek dowcipem i taką zadziornością, bo ile przyjemności sprawiało mu udawanie chłopaka Meli!

Naprawdę fajna, teoretycznie lekka opowieść. Teoretycznie lekka, bo nad niektórymi tematami można się głębiej zastanowić jak chociażby umiejętność akceptacji choroby. Mela dopiero gdy zaakceptowała swoją chorobę była w stanie zacząć normalnie funkcjonować i żyć. Mnie zainteresował także wątek rodziców Aleksandra, którzy długo uważali go za zło konieczne i to, że dziecko przeszkadza im w prowadzeniu życia zawodowego i towarzyskiego, a swój błąd zrozumieli dopiero długo później. Niestety powrót do normalnych relacji rodzic - dziecko był już właściwie niemożliwy...

I coś mi się wydaje, że kiedyś jeszcze wrócę do tej książki.

Ocena: 5/6 czytaj więcej