Zasłona dymna - audiobook (mp3) Thomas Enger, Jørn Lier Horst

Zasłona dymna to kolejna książka, kryminalna historia, która wyszła spod piór dwóch norweskich pisarzy. Panowie chyba świetnie się się dogadują i nadają na podobnych falach, bo czytając ich wspólne dzieło nie mamy ani przez chwilę odczucia, że jest efektem pracy i literackiej wyobraźni dwóch osób. I już na wstępie warto napisać, że Zasłonę dymną bardzo dobrze się czyta, podobnie jak Punkt zero. Fabuła mocno przykuwa uwagę, a kryminalna zagadka, która jest kwintesencją powieści, jest przemyślana i frapująca.

Kilka słów o fabule

Jeśli czytaliście wspomniany Punkt zero, to wiecie, że głównymi bohaterami powieści Jorna Liera Horsta i Thomasa Engera są inspektor Aleksander Blix i dziennikarka Emma Ramm. Ale nie są to osoby, które na co dzień ze sobą współpracują. Pokrętny los stawia tę dwójkę na jednej drodze, która ma na celu doprowadzenie do rozwiązania kryminalnej łamigłówki.

Tym razem będą musieli zmierzyć się konsekwencjami zamachu bombowego, który paraliżuje miasto w sylwestrową noc i w czasie którego giną ludzie. Blix staje się bezpośrednim świadkiem wybuchu, zaś Ramm dostaje emocjonalnym rykoszetem – wśród ofiar jest jej narzeczony.

Tragiczne wydarzenia w mieście swobodnie wystarczyłyby na materiał do pracy dla wielu specjalistów, ale jest początkiem zakrojonego na szeroką skalę śledztwa, które bez pardonu sięga w przeszłość. Czy Blix doprowadzi do rozwiązania sprawy, która od dawna spędzała mu sen z powiek? Czy Ramm upora się z traumą straty bliskiej osoby?

Kilka słów o wrażeniach

Nie często sięgam po kryminały, bo zaspokoiłam swój głód fikcji z dreszczykiem. Ale od czasu do czasu podążam tropem przestępców, próbując odgadnąć ich motywy, a przede wszystkim odkryć, kto jest tym złym. O skuteczności moich dociekań lepiej nie mówmy.

Horst i Enger zafundowali nam kryminał obyczajowy, gdzie życie pisze pokrętne scenariusze, a nie chory umysł zwyrodnialca. Wartością dodaną takich historii jest ich niebezpieczne prawdopodobieństwo wystąpienia.

Podsumowując – lubię powieści, które tworzy duet norweskich specjalistów od kryminałów. Abstrahując od treści, ładunku i skali przestępstw – fajna lektura. Polecam.