Niespokojna krew - ebook (epub, mobi) Robert Galbraith

Trzeba przyznać, że autorka (toż to nikt inny jak J. K. Rowling) potrafi pisać powieści, które mają rozbudowaną i naszpikowaną szczegółami fabułę. W Niespokojnej krwi nie ma nic na skróty. Każda postać jest kompletna, a każdy wątek dopracowany. Z czym tym razem mierzy się Cormoran Strike wraz ze wspólniczką Robin Ellacott?

Kilka słów o fabule

Zleceniem, a co za tym idzie sprawą, które pochłania partnerów na cały rok, jest próba odnalezienia kobiety, która zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. Minęło kilkadziesiąt lat, a córka nadal nie może pochować swojej matki. Nikt nie wierzy, że kobieta żyje. Każdy stawia sobie pytanie – co się z nią stało?

Osobliwy duet wkracza do akcji z całym wachlarzem swoich umiejętności i analitycznego myślenia. Czyżby ten niezawodny arsenał okazał się niewystarczający?

Autorka prowadzi czytelnika przez drobiazgowe śledztwo, które często osiada na mieliźnie. Jaki będzie finał? Interesujący, jak zawsze.

Kilka słów o wrażeniach

Ponad 900 stron to potężna historia. Podejrzewam, że niektórzy czytelnicy mogą popaść w chwilowe znudzenie. Autorka dba o każdy szczegół momentami rozwlekając akcję. Skupia się nie tylko na śledztwie. Poza nim zostaje jeszcze normalne życie. Dlatego poznajemy rodzinne problemy Cormorana oraz rozterki Robin. Te „dygresyjne” wątki są równie interesujące jak samo śledztwo.

Entuzjaści detektywa Strike’a, jego szorstkiego charakteru i nietuzinkowej osobowości, nie będą zawiedzeni. Jest w formie! Potrafi zirytować, zdenerwować i zaleźć za skórę – nie tylko swoim przeciwnikom, lecz także współpracownikom. Cały on. Na szczęście nic nie traci na błyskotliwości, a jego detektywistyczny nos tropi wszystkie pojawiające się poszlaki. Obecność Robin dopełnia całości i wraz z partnerem doprowadza do szczęśliwego zakończenia.

Ekonomiczniej byłoby zapisać mniej niż 900 stron. Oszczędność czasu Pisarza, Czytelnika, papieru. Na szczęście J.K. Rowling nie poszła na skróty i zaserwowała nam maksimum przyjemności obcowania z cudownie przez nią wykreowanym światem zagmatwanych zagadek i niebezpiecznych postaci. Wypieki na twarzy czekają nas na każdej ze stron tej opasłej księgi.

Biuro detektywistyczne się rozrasta, a wraz z tym procesem pojawiają się kolejne ciekawe postaci i ich indywidualne historie. Nowe zlecenie, które zajmie Cormoranowi i Robin ponad rok wytężonej pracy pojawia się właściwie przez przypadek. Potem już nic nie będzie przypadkiem. Ku rozwiązaniu sprawy podążymy w brawurowym tempie, pozbawieni zupełnie czasu na oddech od ogromu wydarzeń, podejrzanych, świadków i zwrotów akcji.

Powrót do tajemnicy sprzed ponad czterdziestu lat. Obyczajowe i społeczne zależności i uprzedzenia. Astrologia i nadprzyrodzone wizje. Dramaty związane z utratą zdrowia fizycznego i psychicznego. Niedomówienia i wstydliwe sekrety. Czasem nędza, czasem bogactwo. Gangi rządzące dzielnicami i niespełnione pragnienia, od których już zupełnie niedaleko do obsesji i zbrodni.

Prywatne rozterki i rozstania z przeszłością głównych bohaterów, będą stanowiły niemal równie zajmującą sferę zainteresowań Czytelnika, co wątek kryminalny. Bohaterowie i owszem, są oddani swojej pracy, ale życie poza dochodzeniem będzie mocno i boleśnie dawało im o sobie znać. O odkładaniu książki na bok możecie raczej zapomnieć. Zawiłości śledztwa w sprawie niewyjaśnionego zaginięcia będą z każdą stroną tylko potęgować ciekawość, a pragnienie poznania sprawcy, a przede wszystkim jego motywów, odbierze Wam sen na co najmniej kilka najbliższych nocy.

Na szczęście jest Robert Galbraith.

Należę do niepoprawnych fanów serii o Cormoranie Strike’u już od pierwszej książki. I muszę przyznać, że już przy Wołaniu kukułki zachwyciło mnie jak dobrze czuje się autorka (bo chyba wiecie, kim w rzeczywistości jest Robert Galbraith?) w literackiej stylistyce, odmiennej od tej, dzięki której zdobyła sławę.

Po siedmiu i pół roku od premiery pierwszego tomu serii, cieszyć się możemy jej piątą odsłoną. Niespokojna krew to najpotężniejsze jak dotąd tomiszcze z całego cyklu– powieść liczy ponad 900 stron. I chociaż najnowsza książka jest dwukrotnie dłuższa niż Wołanie kukułki to czyta się ją równie wartko. Seria naprawdę rozwija się imponująco. W Niespokojnej krwi znajdzie czytelnik wszystkie charakterystyczne elementy znane z poprzednich powieści. Zaskakujący jest wybór, odmiennej od poprzednich, kryminalnej intrygi, która jest motywem przewodnim opowieści.

Książki podpisane przez Roberta Galbraitha to jednak nie tylko kryminały. To także kapitalny przewodnik po Wielkiej Brytanii i – przede wszystkim – po Londynie. Odkrywający, nieturystyczne, codzienne miejsca wspaniałego miasta. I potrafi także Galbraith przemycić w swoich książkach tematy poważne. Aktualne i ważne społecznie. Wreszcie zajmuje pisarka dość jasne stanowisko wobec kwestii politycznych, a włożona w usta jednego z bohaterów fraza „tej pojeb Cameron” dość jednoznacznie określa jej stosunek do byłego premiera Wielkiej Brytanii i jego polityki.

Mam dla książek o Strike’u i Robin – bo to przecież dwójka równoprawnych bohaterów – specjalną atencję z jeszcze jednego powodu. Wspomniane już Wołanie kukułki poznałem najpierw w formie audiobooka. Od tamtego czasu każdy kolejny tom poznaję dwa razy – jako tradycyjną książkę oraz właśnie jako audiobook. Brak suspensu przy powtórce mi nie przeszkadza. Dlaczego? Powodem jest wybitna, genialna kreacja Maciej Stuhra, który nie tyle czyta książkę, co tworzy na jej bazie prawdziwy teatr, interpretacyjne arcydzieło.

Czytajmy więc i słuchajmy. A przy tym można już niecierpliwie czekać na kontynuację. Będą kolejne książki.

Cormoran Strike i Robin Ellacott nie mogą spać spokojnie. Powodów jest wiele. Robert Galbraith nie pozwoli odetchnąć im ani na chwilę. Również i nam, czytelnikom gwarantując wiele emocji spod znaku zbrodni, kart tarota oraz uczucia, które widoczne jest w relacji głównych bohaterów.

Niespokojna krew to już piąta część z ich udziałem. Ta książka sprawia, że nasza czytelnicza krew buzuje osiągając temperaturę wrzenia. Z drugiej zaś strony intryga powoduje, że owa krew zamarza w obawie, o to co może spotkać Cormorana i Robin.

Historia rozpoczyna się w chwili, gdy detektyw wyjeżdża do Kornwalii w odwiedziny swojej ciężko chorej ciotki. Wówczas kontaktuje się z nim kobieta, chcąca aby mężczyzna zajął się sprawą zaginięcia jej matki, do którego doszło w 1974 toku. Strike mając wiele zleceń, postanawia przyjrzeć się sprawie zaginięcia Margot. Czy kobieta została zamordowana? A może jej zniknięcie jest ucieczką?

Podczas dochodzenia Strike i Ellacott nie tylko napotykają na wiele tajemniczych śladów, czy też trafiają na trop psychopatycznego mordercy kobiet, lecz również karty tarota odegrają tu ważną rolę. Rozpoczyna się drobiazgowe śledztwo, w którym również i my będziemy uczestniczyć. I choć akcja nie nabiera zawrotnej prędkości, to możecie być pewni, że i tak wpadniecie w je nurt. Proces przesłuchiwań oraz analiz zebranych materiałów przykuje Waszą uwagę. To bardzo dobra detektywistyczna robota.

Jednak nie tylko tajemnicze zaginięcie jest w tej historii mocnym punktem. Również wątek osobisty głównych bohaterów dostarcza nam wiele emocji. Robin Ellacott musi uporać się trudnościami w życiu prywatnym. A gdy dodam, że rodzące się uczucie między nią a detektywem wiele namiesza, to tylko spotęguje chęć sięgnięcia po Niespokojną krew. Możecie być spokojni, nuda Wam nie grozi!

To, co ważne piąta część tej serii nie jest próbą wybicia się na sukcesie wcześniejszych książek. Autorka stworzyła przemyślaną historię, która poziomem nie odbiega od pozostałych część. Dodam więcej jest ciekawą kontynuacją losów bohaterów. I myślę, że kolejne jeszcze przed nami.

Niespokojna krew przepełniona jest mrocznością, wciągającą intrygą, jak i również elementy humorystyczne wzbogacają tę powieść. Ta książka dowodzi, że jeszcze wiele możemy spodziewać się z twórczej kreatywności Robert Galbraith.

Jeśli Wołanie kukułki, Jedwabnik, Żniwa zła i Zabójcza biel zaspokoiły Wasze czytelnicze apetyty, to Niespokojna krew również nasyci Wasze czytelnicze żądze.